Na een laatste korte tocht door Etosha (± 10 km) verlieten we dit nationale park om in de richting van Botswana te gaan. Nadat we boodschappen hadden gedaan in Grootfontijn, waar we ook de laatste kans hadden om geld te pinnen (omdat volgens, overigens incorrecte, informatie op de Djoser-website een Mastercard nutteloos zou zijn in Botswana en Zambia hadden we die niet bij ons).

Zo'n 130 km voor Rundo veranderde het landschap ineens. Van een onbewoonde en soms dichtbegroeide omgeving reden we een gebied in waar naast de weg veel kleine dorpjes waren, meestal bestaande uit primitieve hutjes en hier en daar een enkel betonnen gebouwtje, bewoond door boeren die hun land bewerkten met ossen en ezels. Bij een van de dorpjes maakten we een paar foto's, en toen reden we door naar onze kamping aande Okavanga-rivier, in het plaatsje Bagoni. Ondanks het bordje "Danger: Crocodiles" hebben we geen enkele krokodil gezien. Nijlpaarden waren er echter meer dan genoeg en de geluiden die deze maakten hebben we gedurende ons hele verblijf (ook 's nachts) kunnen horen.

Een rondvaart van ongeveer een uur op de rivier viel wat tegen (vanaf de kant zagen we de nijlpaarden beter dan vanaf de boot), maar de natuur en de kleine watervalletjes die we zagen waren erg mooi. Na het typisch Afrikaanse eten dat Andor en onze bijna-alwetende gids Peter hadden bereid (maïspap met eensoort spinazie-met-pindasaus en vegetarisch gehakt met tomatensaus) en nog een gezellige avond bij het kampvuur, was het tijd om onze slaapzak weer op te zoeken. Ondanks de waarschuwing dat er 's nachts nijlpaarden (de voor mensen gevaarlijkste grote dieren van Afrika (alleen de malariaparasiet doodt meer mensen)) op de camping zouden kunnen rondlopen, was het enige dat we van deze enorme dieren merkten het geluid dat ze maakten. Toch was het niet hun geroep, maar de kou (± 4 graden) die onze nachtrust een beetje bedorf.