Om kwart over zes stonden we op. Na het afbreken van de tenten (we worden er steeds handiger in!) en het ontbijt vertrokken we om acht uur richting Swakopmund. Na een uur rijden stapten we uit in Solitaire, de plaats die wordt beschreven in het gelijknamige boek van Ton van der Lee (zie rechterkolom voor meer informatie). We waren beiden verbaasd over de grootte van het terrein en de winkel. Natuurlijk bestelden we twee stukken "apple pie" bij Moose (een van de hoofdpersonen van het boek). De stukken waren enorm groot, maar toch stonden we te kijken van de hoeveelheid appeltaart die per dag werd verkocht: 160 kilo!

Na een half uur reden we weer verder om een tijdje later uit te stappen bij een bord dat de Steenbokskeerkring markeerde. Weer een stukje verder hielden we een korte pauze op een punt waar je een mooi uitzicht had over de golvende bergen. We zagen hier tientallen enorm grote krekels.

Om een uur of een arriveerden we in Swakopmund bij Villa Wiese: een sfeervol ingerichte en ruim opgezette herberg, waar we onze plaats op een slaapzaal lieten "upgraden" naar een eigen kamer. Op de parkeerplaats van de herberg maakte Andor een lunch voor ons en hierna kregen we een erg vervelend verkooppraatje van een lokale organisatie die allerlei activiteiten (zoals quadbiking en zandsurfen) aanbood. Gezien de prijzen en het feit dat we blij waren dat we het zand net achter ons hadden gelaten besloten we nergens aan deel te nemen, zodat we twee dagen lekker rustig konden bijkomen van alle indrukken tot nu toe!

Na het praatje zijn we het centrum van Swakopmund ingelopen. Het stadje heeft de uitstraling van een westerse badplaats en is erg op touristen gericht. Het bijzondere is dat er op veel gebouwen nog Duitse teksten te vinden zijn (Namibié is een voormalige Duitse kolonie). In veel winkels, cafè's en restaurants wordt ook nog Duits gesproken.

Na het bekijken van het oude stationsgebouw en het kopen van postzegels voor de kaarten die we op de camping in Sossusvlei hadden gekocht zijn we op het terras van koffiehuis "Out of Africa" gaan zitten, waar gigantisch grote koppen bijzondere (filter!)koffie geserveerd werden. Hierna hebben we in een internetcafè het thuisfront op de hoogte gesteld van onze avonturen.

's Avonds zijn we met de hele groep uit eten geweest bij Napolitana: een Italiaans restaurant waar de porties zo groot waren dat we niet meer dan een kwart van ons bord leeg konden eten. Zelfs onze gids Piet moest ruim voordat hij zijn bord leeg had ophouden met eten! Na nog een paar slaapmutsjes aan de bar van de herberg, gingen we slapen.