Om kwart voor zes ging de wekker. Andor had ondanks het tijdstip en de primitieve omstandigheden wentelteefjes voor ons klaargemaakt. Na het eten voeren we opnieuw in de mokoro's naar het eiland waar we gisteren de game-walk hadden gehouden. Daar werd de groep in tweeën gesplitst. Onze groep kreeg een gids die weinig praatte, slecht Engels sprak en een looptempo had alsof hij etalages aan het bekijken was in een winkelstraat. Onderweg zagen we zebra's, steenbokjes, een giraffe en 2 uilen. Ook zagen we de karkassen van twee zebra's. Aan het begin van de wandeling had de gids gevraagd of we een lange of korte wandeling wilden, en unaniem kozen we voor de lange. Na enkele uren lopen kregen we hier wel wat spijt van: het lage tempo, de brandende zon, het gebrek aan water en eten (we hadden te weinig meegenomen omdat we niet hadden gerekend op zo'n lange tocht) begon ons op te breken. Daarnaast gaf de gids al snel te kennen dat het te warm was om nog dieren te kunnen spotten.

Om kwart voor twaalf kamen we uitgeupt in ons kamp aan, waar we de voorraad Coca Cola plunderden. Na de lunch was het weer "relaxtijd": lezen, kletsen en een spelletje (De Grote Dalmuti) spelen.

Van 4 tot 6 stond er een tochtje in de mokoro op het programma. Onderweg zagen we geen dieren, maar konden we wel een mooie zonsondergang in het riet zien. Bij terugkomst wachtte ons een maaltijd bestaande uit zsa-zsa (maïsmeelpap) met tomatensaus en worstjes.

Hierna werden we door onze "polers" verrast met enkele Afrikaanse liedjes, hetgeen wij beantwoordden met Nederlandse liedjes als "Het is een nacht" en "Hoofd, schouders, knie en teen", waaraan de Afrikanen enthousiast meededen. Na het vertellen van enkele raadsels en moppen, gingen we rond half tien slapen.